Federasyon tarafından son gün şampiyonaya davet edildik. Gidip gitmeme konusunda kararsızdık.Oyuncuların okul durumları hemen sonrasındaki küçükler anadolu şampiyonası.Ama sonunda gitmeye karar verdik ve çok kısa bir sürede oyunculara velilere ulaşıp gece yola çıktık.
Grubumuzda Antalya Koleji Elazığ Gençlik ve trabzon İdmangücü takımları vardı.
İlk gün antalya Kolejiyle % te karşılaştık.Uzun ve gece yolculuğunun yorgunluğun ardından maç oynamak zor.Zaman zaman denk mücadele etsek de son 5 dakika direncimiz kırıldı ve maçı kaybettik.
Ertesi gün kolay rakibimiz Trabzonla karşılaştık.Rakip bir gün önce Elazığa yenilmişti.Biraz baktığımızda maçın rahat geçeceğini düşündük.Ama oynamadan kazanmak diye birşey olmadığını gördük.İlk yarıyı önde bitirmemize rağmen fevkalade kötü bir ikinci yarı sonrası sahadan yenik ayrıldık.Tüm takım ve teknik ekip son derece moralsizdi.Ayağa kalmak ve oyuncuları kaldırmak çok zordu.
3.gün Elazığ karşısında 24 sayıyla alınacak galibiyet bizi gruptan çıkartacaktı.bu da imkansız değildi."Size" olarak büyük avantajımız vardı.Ama yine kötü başlangıç yapmıştık.Bir türlü istenen oyun sergilenmiyordu.Uzunlar sahada adeta yokları oynadı ve tamamen kısalarla yapılan mücadele farkı eritti.Son anlarda iki oyuncunun beş faulü bir oyuncunun sakatlığı yerine girenlerin tecrübesizliği maçı 2 sayıyla kaybetmemize neden oldu.
Son gün 7.lik maçı oynayacaktık.Rakip de nagaalip manisa idi.İki takımda morallerin çok bozuk olması sahaya yansıdı ve çok kısır geçen ilk 20 dakikayı Rakip 16-11 önde kapattı.İkinci yarıda toparlanan takımımız zor da olsa maçı 49-37 almasını bildi ve şampiyonayı 7. bitirdi.
Zaten bie kere maç kaybedince morel bozuluyor..
YanıtlaSilkendini toparlamak yeniden kazanma hırsı çok zor oluyor.. burdada zor ama en sonunda başarmıssınız en azından maçı çevirmissiniz.. kolay maç diye kendini bırakmak yerine çooook hırslı olmak gerek ama olsun Çorumda 1. olursunuz bunlar unutulur..